Το Σώμα μου: Ένας παράξενος αντίπαλος

 

Συναίσθημα και ακούσιες αντιδράσεις του οργανισμού

Ποιος βρέθηκε σε μία πραγματικά επικίνδυνη κατάσταση και δεν ένιωσε κάποιο από τα παρακάτω συναισθήματα;

• Ξαφνικά αισθάνεστε ζέστη
• Νιώθετε σαν να μην έχετε φάει για βδομάδες
• Ιδρώνετε
• Δεν θέλετε τίποτα άλλο από ένα μπάνιο
• Τα γόνατά σας τρέμουν

Αυτό που προκαλεί όλες αυτές τις αντιδράσεις στον οργανισμό όταν βρισκόμαστε σε αγχωτικές καταστάσεις, είναι το φυσικό φάρμακο του οργανισμού: η αδρεναλίνη.

Παράγεται από τα επινεφρίδια στον οργανισμό μας και μας οδηγεί στις δύο πρωταρχικές υπαρξιακές αντιδράσεις μας: τη μάχη ή τη φυγή.

Εξάσκηση και Πραγματικότητα

Πολλοί επιτυχημένοι επαγγελματίες στις πολεμικές τέχνες, έχουν γνωρίσει μία μεγάλη έκπληξη όταν βρέθηκαν σε μια πραγματική μάχη στο δρόμο: έχασαν τη μάχη χωρίς να μπορούν να χρησιμοποιήσουν σωστά, σχεδόν τίποτε από όλα όσα είχαν διδαχτεί.

Ο λόγος που ηττήθηκαν, δεν ήταν η ανεπαρκής εκπαίδευση. Μπορεί να είχαν εκπαιδευτεί ίσως και για χρόνια σε κάποια σχολή και να είχαν χτυπήσει αμέτρητες γροθιές στο σάκο.

Εκπαίδευση, ψυχολογία και ελεγχόμενες αντιδράσεις

Το πρόβλημα των παραπάνω φίλων μας, ήταν ότι ποτέ πριν δεν συνέβη να τους επιτεθεί κάποιος στο δρόμο. Σε αυτή την πραγματική κατάσταση, κατά ένα μυστήριο γι αυτούς τρόπο, έπρεπε ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα ακόμα έναν ύπουλο αντίπαλο, το σώμα τους.

Πώς θα μπορούσαν, τη στιγμή της επίθεσης, να έχουν πείσει τα πόδια τους να μην σκέφτονται να τρέξουν, αλλά να μείνουν και να αμυνθούν;

Και πώς θα μπορούσαν να κάνουν τη φωνή τους να μην ακούγεται τρεμουλιαστή, αλλά να ακούγεται ισχυρή, βαριά και γεμάτη αυτοπεποίθηση;

Όπως βλέπουμε, η καταπολέμηση του εαυτού μας και ο χειρισμός της αδρεναλίνης, είναι εξίσου σημαντικός στην προετοιμασία για τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις.

Η αδρεναλίνη είναι κάτι χρήσιμο και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί ακόμα και να σώσει τη ζωή μας. Για το λόγο αυτό, στα μαθήματά μας οι μαθητές διδάσκονται πώς να συμβαδίζουν με αυτήν και να καταλαβαίνουν ότι είναι ένα σήμα κινδύνου, που τους προστατεύει από επισφαλείς καταστάσεις.

Γνωρίζοντας αυτό το σοβαρό στοιχείο, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης βάζουμε τους μαθητές μας σε τέτοιες αγχωτικές καταστάσεις (βέβαια με έναν πιο χαλαρό τρόπο) και μαθαίνουν να τις αντιμετωπίζουν.

Έτσι, σταδιακά μαθαίνουν να κρατούν την ψυχραιμία τους, ακόμα και όταν βρίσκονται σε κίνδυνο.